Sa Gitna ng Bawat Segundo

Pauwi kami ng bunso kong kapatid mula sa pamilihan nang mangyari ito. Ang inakala kong tipikal na byahe pauwi ay mag-iiwan pala ng isang bagay na liligid ligid sa utak ko.

Halos puno na ang jeep na nasakyan namin. Naunang sumakay ang kapatid ko at sa kaliwa siya pumwesto malapit sa tsuper. Nang kinuha ko ang pamasahe namin, napansin ko ang matandang lalaking katabi niya. Inaamin ko medyo nailang ako sa kanya. Sa katunayan ay inilayo ko ang aking kapatid.

Hindi ko siya lubos matanaw dahil natatakpan siya ng aking kasama. Muli ko lang siyang tinignan nang magtanong siya sa drayber, "Saan ba ako bababa?"

Tinanaw ko siya. Marumi ang kanyang pananamit, di ahit ang balbas ngunit maamo ang mukha at malamlam ang mga mata. Nakaramdam ako ng kurot sa puso ko matapos ko siyang suriin. Nagkatinginan na lang kami ng kapatid ko.

Tinanong ng drayber kung saan daw yung sinabing pagbababaan sa kanya ng kasama niyang nagsakay sa kanya. Sagot ng matanda ay sa Tabang-Plaridel. Mayroon pa silang pinag-usapan pero di ko na narinig dahil maingay ang mga sasakyang nagdadaanan.

Di nagtagal itinabi ng drayber ang jeep at sinabi sa matanda na doon na siya bumaba. Di ko alam ang pinag-usapan nila pero pagbaba ng matanda ay sinabi ng drayber na isinakay ito mula pa sa Marilao. Sabi ng isang pasahero baka daw binigyan lang ng pamasahe at pinabayaan na.

Yun din ang iniisip namin ng kapatid ko.

Kung makikita mo lang ang itsura ng matanda, maaawa ka din talaga. Para siyang batang inosenteng susunod sa kahit ano mang sabihin mo. Sabi ng kapatid ko parang pusa daw na iniligaw. Natatandaan ko sa pagbaba ng matanda, di niya alam ang nangyayari sa kanya dahil nakangiti pa siya. Maliit ang mga hakbang kaya't natitigan ko ang kanyang mukha. Kung pwede lang sana sasamahan ko siya't tutulungan. Kahit man lang dalin sa barangay o sa kahit anong awtoridad na mas malaki ang tsansang matulungan siya.

Sa kabutihang palad, may dalawang lalaki naman na umalalay sa matanda pagbaba nito. Sana nagawa nila siyang tulungan.

***

Sa totoo lang naalala ko ang tatay ko sa matanda. Siguro medyo naawa rin ako sa tatay ko. Naisip ko kasi baka sobra din ang nagawa ng matanda sa mga malalapit sa kanya kaya't humantong sa ganon.

Di ko naman magagawa sa tatay ko yon kahit di ko na talaga kayang mapalapit ulit sa kanya tulad nang dati. 

Nakakalungkot lang kasi talaga palang may mga taong sumusuko sa ganong paraan. Nababasa ko lang dati at napapanuod ang mga ganitong pangyayari. Di ko akalain na masasaksihan ko ito nang harapan...

Kahit ano man ang dahilan o istorya sa likod ng nangyari, sana ayos lang ang matanda.

***

Wala pang limang minuto lahat ng ito pero malaki ang epekto sakin at alam kong habambuhay ko dadalin ano man ang natutuhan ko dito.