Ginintuang Pagkakataon

"Text mo ko kapag nandon ka na. Nandon naman ako. Nagpapamedical."

Alas kwatro nang dumating ako sa pagkikitaan namin ng kuya ko kahapon. Kinuha ko muna yung kailangan ko sa opisina saka ako nakipagkita sa kanya. Pagtingin ko sa cellphone ko sabi niya nakita na daw niya ko. Di ko naman alam kung saang banda niya ako nakita.

Agad akong pumunta sa ospital at nagtext sa kanya na nandon ako. Matagal siyang di sumagot. Luminga-linga ako sa paligid. Isang beses na paglingon ko, nakita ko na siya. Nanggaling siya sa gusali na pinanggalingan ko.

Papalapit na siya, nakangiti. Noon ko lang siya nakita nang ganoon na papalapit sakin sa lugar na iyon. Naaalala ko kasi dati tuwing papalapit na siya sakin, nakasimangot. Nandon yung pakiramdam na sana mawala na lang ako. Di ko naman siya masisisi dahil tuwing nagkikita kami noon, nag-aabot siya ng pera. Kung hindi baon, matrikula.

Iba kahapon.

Kahit magkikita lang kami para bigyan niya ko ng pera para sa gamot ni mommy at pamasahe ko pauwi, nakangiti siya papalapit sakin. Inisip ko baka may nangyaring maganda bago ako dumating.

Inabutan niya ko ng apat na raan. Tinanong ko siya kung magkano ang kay mommy doon. Sabi niya tatlong daan daw. Sabi ko sa kanya akala ni mommy pang-isang buwan ang ibibigay niya. Di ko na siya hinintay sumagot. Sabi ko aalis na ko kasi may katatagpuin pa ko. Pinigilan niya ko at sabi niya magwiwithdraw daw siya.

Papunta kami sa atm. Sabay kami maglakad, magkatabi. Noong huling sabay kami maglakad, pinalayo niya ko. Ayaw daw niyang makita siyang kasama ako. Ayon. Kaya malaking bagay yung nangyari kahapon. Pakiramdam ko na, sa wakas, tanggap ako.

Pagkatapos namin magwithdraw, binigyan pa niya ako ng ekstrang pera para pangkain sa labas. Bago kami maghiwalay, ikinuwento niya pa sakin yung mga nangyari sa kanya sa medical niya. Ang dami daw tests na pinasagutan sa kanya tapos naroon pa yung kailangan niyang tumakbo para maabutan ang accounting department sa kabilang gusali.

Nakakatuwa kasi yun na yung huling pagkakataon na pupunta ako sa lugar na iyon tapos ganon pa yung nangyari. Ang sarap sa pakiramdam.

Sa lahat nang nangyari dati, ito siguro yung masasabi kong ipinagpapasalamat ko. Kahit konting magandang nangyari lang, sobra na ang halaga sakin kasi alam ko yung pakiramdam kapag wala nung "konti" na iyon.

Ayon. Kaya kung sino man makakabasa nito, pahalagahan mo lahat ng magandang nangyari, nangyayari at mangyayari sayo. Yung di kagandahan, kapulutan mo ng aral. :)