Martes, Hunyo 17, 2014

Di Tunay na Kaibigan

Di ko alam kung saan at kailan ba pwedeng sabihin ang mga ito. Ulit, salamat at may blog. Di man sa mga taong dapat patunguhan ng mga salitang ito, ayos na yung basta may napagsabihan ako. NA hindi ako huhusgahan nang basta-basta dahil hindi naman ako kakilala.

Naisip ko hindi ako isang totoong kaibigan. Unang una sa lahat dahil tuwing lasing lang ako nagbabahagi ng kwento. Kadalasan, tagapakinig lang ako. Alam ko madaming may gusto ng ganoong kaibigan at batid kong masaya rin naman ang mga kaibigan ko na kaibigan nila ako dahil sinasabi nila sakin yon pero... ayoko nung pakiramdam na sa tuwing kasama ko sila, awtomatikong tumitikom at mga labi ko at tenga na lamang ang gumagana.

Ikalawa, ito nga. Hindi ko magawang magpakatotoo sa kanila.

Tulad nila, gusto ko rin magkwento. Gusto ko rin magpatawa. Gusto ko rin ibulalas ang mga pinagdadaanan ko. Ang problema hindi ko nararamdaman na palagay ang loob kong ilabas ang mga iyan sa kanila.

Siguro ang gusto ko yung parang kapatid na ang turing. May oras na nagkakabalahuraan na sa sobrang palagay sa isa't isa. Alam ko sensitibo kaming mga babae pero gusto ko yung may bukas rin siyang utak. Sa takbo nito, malamang sa malamang, isa lang yung magiging kabigkis ko talaga. Ayos lang naman iyon kung yun naman talaga yung kahihinatnan namin.

Gusto ko na kapag may kanya-kanya na kaming iniibig, pagkukuwentuhan namin lahat ng pwedeng pagkuwentuhan. Masasabihan ko siya ng tanga habang humahagulgol siya sa harap ko kapag may kagagahan siyang nagawa, maitutulak ko siya kapag abot molars na ang kilig na nararamdaman ko, maaaway ko siya kapag kinuha niya o naubos niya ang mga pampaganda ko, at hahatakin ko siya kapag gusto kong gumala at wala akong kasama. Syempre, ganon din siya dapat sakin.

Kaya...

Sa tingin ko sa ngayon hindi ako totoong kaibigan sa mga kaibigan ko. Oo, napapagsabihan nila ako ng mga problema nila, nabibigyan ko sila ng payo, pero parang hindi ako nagiging isang mas mabuting tao.

Sila man yung nakilala ko noong high school, hindi pa siguro sila yung halos kadikit na ng bituka kong kaibigan.

AT...



Isa pa pala...




Gusto ko sana kasing tangkad ko rin yung future sister/kadikit ng bituka ko. Hoho.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento