Noong 18th birthday ko, iyon yung taon kung kailan naibenta yung bahay namin, humiling ako sa tatay ko ng isang bagay. Nung una sabi niya, bandang May din ito, na pupunta daw kami sa Laguna para mag-outing. Isama ko daw yung mga kaibigan ko. Tuwang-tuwa ako nito. Bilang noon nga lang yung tsansa para magsaya kami, sobrang saya ko talaga kasi kahit paano naisip niya akong paglaanan ng konti sa biyaya na dumating.
Lumipas ang mga araw at buwan, Setyembre, lumiit ang pera sabi niya magswimming na lang daw kami sa private pool malapit sa amin. Pumayag naman ako.
Disyembre, sabi ko bigyan na lang ako ng isang regalo na gusto ko. Pumayag siya. Hindi na ko humingi kahit anong handa kaya daing na Tilapia ang agahan namin at tanghalian, pizza na iniuwi ng kuya ko ang hapunan.
Tinanong niya ko noon kung kailan ko daw gusto makuha ang regalo, kung yung Disyembre ba na yon o sa Marso. Siya din ang namili sa huli. Sa Marso na lang daw.
Dumating ang Marso. Hinintay kong ibigay niya iyon pero wala. Ipinaalala ko sa kanya, walang nangyari. Ubos na daw ang pera. Pangmatrikula daw namin ang natitira.
Hunyo, installment ang bayad sa tuition.
Hulyo, si kuya na ang nagbibigay ng baon.
Agosto, si kuya na rin ang nagbibigay ng pambili ng pagkain sa bahay.
Lumipas ang ilang buwan, nahinto na ko sa pag-aaral.
Naglahong parang bula ang biyaya. Di rin naman niya sinasagot kung saan napunta iyon. Tinanong pa namin pero alam naman namin ang sagot. Nakita namin ang sagot. Siguro gusto lang namin akuin niya ang nagawa niya pero wala.
Ayos lang naging masaya naman siya nang ilang gabi. Naging bida sa mga kaibigan. Pero nang wala na siyang mailabas, pati sila nawala na rin.
Sa sobrang galit ko, nangumpisal ako.
Tuwing naaalala ko ang panahon na yon, naiisip ko na siguro natatawa yung pari sa kabila ng kumpisalan. Humahagulgol ako para sa regalong ipinangako na hindi naibigay sa akin.
Lahat ng iyon gumaan matapos sabihin sakin ng pari ito...
"Malay mo ikaw ang nakatakda na magbigay non sa sarili mo. Pagsumikapan mo. Sa paraang yon hindi masasayang ang hinihiling mo kasi alam mo ang halaga noon, aalagaan mo nang mabuti."
Noon ko napagtanto na hindi ko dapat iasa sa iba ang mga gusto ko sa buhay. Mahirap man hanapin, may paraan pa rin para maging maganda ang nangyaring iyon. Sariling sipag at tiyaga lang. Makukuha ko din yon. :)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento