Ngayong araw na ito pumunta kami ng kapatid ko sa university namin. Mag-enroll na sana kaming dalawa pero sa huli, siya lang yung nakatapos.
Pumunta ako sa dean's office para magpaassess at kumuha ng final schedule. Ieencode na dapat ni ate yung sched ko pero may lumabas na mensahe nung klinick niya yung pangalan ko na hindi ako pwede iproseso kasi kulang pa yung requirements ko.
Tumawag siya sa registrar's office para itanong kung ano ang dapat kong gawin. Pinapunta ako sa window 4 ng registrar's office.
Sinabi ko sa nakausap ko doon na nagpasa na ako ng hinihingi nila. Binigyan pa nga nila ako ng deadline at pinagawa pa ako ng promissory note. Tandang tanda ko pa yung petsa.
Hinanap ni ate yung file ko. Ang nakita lang niya yung papeles na ipinasa ko nung una kong punta doon. Hindi non kasama yung ipinapasa nila na requirement.
Nakakainis lang kasi naiwala nila yung yellow card. 500 pesos iyon. Kapag hindi pumayag ang dati kong university na ipadala na lang yung records ko, magbabayad na naman ng panibagong 500.
Ayaw nilang akuin yung responsibilidad na sila yung may kasalanan. Wala kasi kaming patunay doon sa taong tumanggap. Di na matandaan ng kapatid ko yung mukha.
Kailangan ko pa tuloy lumuwas.
Ayoko na talaga bumalik doon, sa dati kong university. Masakit kasi sa totoo lang. Iyon kasi ang dream university ko.
Ayoko na din bumalik sa unibersidad ko ngayon. Nakakaloko lang kasi yung anim na buwan akong nandoon pero ngayon lang nila ako sinabihan na wala pala akong profile at requirements.
Pinagkakitaan lang ako.
Nakakadismaya lang na gustong gusto ko sanang magsumikap pero yung kapaligiran ko taliwas sa akin. Ang hirap panatilihin yung sigabo ng kagustuhan ko nang ganon yung kinalalagyan ko.
Sa tingin ko kailangan ko na rin umalis doon kapag hindi na ito nagawan ng paraan.
Hindi na ko magpupumilit sumiksik doon.
Kung tutuusin kasi, kung totoo man ang tadhana, ginawa ko naman lahat para maging ayos ako sa unibersidad na kinalalagyan ko ngayon.
Parang tadhana na rin na naiwala nila iyon. Noong araw na ipinasa yung card, bumabagyo noon. Wala akong pamasahe kasi wala akong pasok kaya ipinakiusap ko na sa kapatid ko. Dinala niya iyon sa window 1. Di na niya naipaxerox kasi masama talaga yung panahon. Nagkataon din na hindi man lang nagkaroon ng parang proof of reception nung requirement. At, ngayon lang nila hinanap sa akin kung kailan bakasyon na.
Ang pakiramdam ko, wala ako sa tamang lugar.
Nakakapanlumo na hindi ko naman kasalanan pero ako pa maghihirap.
Mabuti sana kung pinupulot ko lang yung mga pinanggagastos ko.
Haaay...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento