Ahe!

(Alas-otso na pero kinikilig pa rin ako. Ahe.)

Grabe. Elementary na naman ako kanina.

Kanina nagpahuli na naman ako kahit alas-tres ang simula ng klase. Karaniwan na ito dahil ayoko talaga pumasok nang maaga. Ayoko rin naman kasi makipag-usap. Ahe.

Pagdating ko, wala pa ang propesor namin. Buti na lang at may isang upuan sa likod na walang katabi.

Mas gusto ko ang walang katabi. Sa kasamaang palad kasi walang aircon o kahit bintilador man lang ang kwarto namin. Lahat tuloy ng amoy ng katawan talagang lalabas lalo na at tatlong oras na deretso ang klase. Nung mga unang araw ko umuupo pa ako doon sa may katabi pero sa dalawang beses na may tumabi sakin, ang una ay may putok at ang sumunod ay amoy kulob. Napagdesisyunan ko na simula noon na di na baleng outcast basta may bentilasyon at walang amoy.

Pagpasok ko, nakita ko siya sa hilera na karaniwang inuupuan ko. Wala siyang katabi pero tulad nga ng sinabi ko, ayoko nang may katabi. Nadala na ako. Sa likod ako umupo. Ako lang mag-isa doon.

Kalagitnaan ng klase lumipat ang isa kong kaklase sa tabi niya. Sa tingin ko may pagtangi iyon sa kanya. Lagi kasi siyang kinakausap at inaasikaso. Lagi ding nilalapitan. Nung una ay kinausap lang siya noon. Pagtagal ay ipinaabot na niyon ang bag at pumirmi na iyon sa tabi niya.

Umihip ang hangin mula sa bintana at sa mga pamaypay na nagsasaliwan sa pagpagaspas (baka nalanghap niya ang di kanais-nais na amoy). Lumabas siya ng klasrum at pagbalik ay may dala nang maliit na bote ng Coca-Cola. Umupo siya sa upuan na malapit sakin.

Di nagtagal hinatak na niya iyon at lumapit sa akin. Lumipat na siya sa tabi ko. Ipinaabot niya ang bag niya at pumirmi na doon. Naiwan ang kaklase namin sa dati niyang pwesto.

Nang malapit na matapos ang klase, lumipat na naman ang isa naming kaklase malapit sa kanya. Doon ko napatunayan na may nalanghap nga siyang masamang hangin dahil marahang umusad siya nang mas malapit sakin habang nakatakip ng isang daliri ang ilong.

Ito ang mga panahon na masasabi kong "blessing in disguise" ang putok ng kaklase namin maging ang pagtangi nito sa kanya. Mas lumalapit iyon, mas lumalayo siya... lumalayo siya doon at papalapit sa akin. (Ermergerd...)

Ayon. Hahay... Ipinapanalangin ko na lang na sana maging sapat na siya para di ako lumiban sa paaralan na yon. (Di ko pa rin kasi talaga tanggap na nandoon ako. Huhu much.)

(Alas-diyes na pero kinikilig pa rin ako. Ahe.)

:">